Ervaringen

In de afgelopen jaren van het bestaan van Theater Bonhoeffer hebben veel leerlingen en docenten een rol vervuld binnen het productieproces.
Elke leerling van Theater Bonhoeffer kijkt terug op een fantastische tijd van repetities en voorstellingen. Om die herinneringen te verzamelen en alle kanten van het productieproces te belichten hebben leerlingen én leraren hun ervaringen opgeschreven.

"Door deze theatergroep is er voor mij een nieuwe wereld open gegaan."

"Ergens halverwege juni 2009 begon voor mij de samenwerking met Theater Bonhoeffer, ik had bedacht auditie te gaan doen voor Phileine zegt Alles!. Redelijk onverwachts werd ik gekozen door Ellen Philips om mee te mogen doen aan de productie (waarschijnlijk omdat ze te weinig jongens hadden). Na een supertoffe voorstellingsweek kon het niet anders dan dat ik het jaar daarna mee wilde doen met Moordmeiden. Na deze productie kwamen de examens en zou het de laatste productie zijn waar ik aan mee kon doen, maar daar kwam Circus Bonz! Een productie waar veel hulp nodig was dus ik zou een dagje komen helpen bouwen. Uiteindelijk kwam het er op neer dat ik alle dagen aanwezig was met bouwen, afbreken en als inspicient. Tijdens deze voorstellingen kwam ook de samenwerking met Paul Flierman en Niels de Vos om de hoek kijken; het decorteam voor komende jaren. Met dit super fijne decorteam hebben we bij Rock the Boat, Follow Me, Brothers in Arts en A Coded Mind de decors mogen verzorgen. De tribune werd geïntroduceerd om meer publiek kwijt te kunnen, de steigerbouwer werd in geschakeld om decors te bouwen, twee grote projectieschermen werden gemaakt, een hele binnenkant van een landhuis werd nagebouwd op het podium en als hoogte punt hebben we de Enigma decodeermachine van Alan Turing nagebouwd (bewegend!). Deze en nog vele ander toffe dingen hebben we mogen en kunnen realiseren bij Theater Bonhoeffer. Naast de decor bouwen ben ik ook bij een aantal producties als inspicient actief geweest. De laatste paar productie heb ik ook het lichttechniek samen met Koen Flierman voor mijn rekening mogen nemen. Mijn ervaring bij Theater Bonhoeffer zijn zeer fijn: werken met een groep enthousiaste mensen, ideeën die je hebt worden serieus genomen en waar mogelijk gerealiseerd, tijdens de voorstellingsweek wordt er goed voor je gezorgd door Gerda en boven alles lijken de weken altijd wel voorbij te vliegen door de onwijze gezelligheid en fijne samenwerking! Door deze theatergroep is er voor mij een nieuwe wereld open gegaan. Ik heb vele nieuwe mensen leren kennen, bij verschillende theatergroepen mogen spelen, aan mooie voorstellingen mogen mee werken en me kunnen verdiepen in de theatertechniek. Theater Bonhoeffer stond aan het begin van mij theatercarrière en ik hoop nog vele jaren mee te kunnen werken aan hun producties!"
Jan van Zelst
Acteur, decor- en lichttechnicus

"Het was een ervaring om nooit te vergeten."

"Theater Bonhoeffer was een van de meest bijzondere ervaringen uit mijn leven. Als kleine brugklasser kwam ik terecht in een groep vol leuke, creatieve mensen. Niet wetende wat ik kon verwachten, maar vol enthousiasme werd ik dat jaar figurant. Sindsdien wilde ik nooit meer stoppen. Elk jaar werd de theatergroep, naarmate de repetities vorderde, mijn theaterfamilie. Iedereen stimuleerde elkaar om het beste uit zichzelf en uit het stuk te halen. Er werd gespeeld, geschaafd, geperfectioneerd maar vooral veel gelachen, veel plezier beleefd. Of je nu een grote rol had of juist een kleine, tweedeklasser was of in het eindexamenjaar zat, iedereen hoorde erbij. Het was bizar om te zien hoe in één jaar een idee opbloeit tot een volwaardig theaterstuk, met gepassioneerde acteurs en bandleden. De voorstellingsweek was dan ook altijd voor mij het hoogtepunt van het schooljaar. Eindelijk kunnen laten zien waar je al een jaar mee bezig was, eindelijk de reactie van het publiek zien. En na de voorstellingen, tijdens het afbouwen, begonnen altijd de gesprekken over volgend jaar al. Wat zouden we dan gaan maken? Zouden we onszelf kunnen overtreffen? Het enthousiasme was niet te stoppen. Theaterspelen op het Bonhoeffer was het hoogtepunt van mijn schoolcarrière. Ik heb niet alleen veel geleerd, maar ik heb ook vrienden voor het leven gemaakt. En ook nu, als student, verlang ik nog regelmatig terug naar de dondermiddagen in kop A. Het was een ervaring om nooit te vergeten."
Marije de Vos
Actrice

"Iedereen heeft er keihard aan gewerkt en dat komt ook doordat iedereen erg gemotiveerd was."

"Theater Bonhoeffer! Ieder jaar weer een totaal andere voorstelling. Mijn eerste voorstelling als acteur was 'Follow Me'. Daar heb ik veel plezier aan beleefd en veel van geleerd. Iedereen heeft er keihard aan gewerkt en dat komt ook doordat iedereen erg gemotiveerd was. En dat merkte ik vanaf de eerste repetities al. Voor mij waren er een heleboel dingen nieuw. Bijvoorbeeld de speltraining. Toen ik dat voor het eerst deed was dat even een raar moment, dan moet je even de ‘docent’ in jezelf uitschakelen. Ik moest de leerlingen als acteurs gaan zien, en niet meer als leerlingen van het Bonhoeffercollege. Dan moet je die dus anders benaderen. En daarna speelde ik docent Ron Jansen en moest die acteurs weer gaan zien als leerlingen in zijn klas. Ik vond het leuk om met collega’s en leerlingen nauw samen te werken om de personages en scenes zo goed mogelijk te krijgen. We hebben ook best veel gelachen! Om de tekst in mijn hoofd te krijgen sprak ik het script in en beluisterde dat op de fiets van en naar school. Soms sprak ik de tekst hardop uit tijdens het fietsen en dan zag je sommige mensen raar kijken. Ook zat ik vaak ’s avonds op de bank hele scenes te oefenen met mijn vrouw. Die vond het erg tof de uiteindelijke voorstellingen te zien. De puzzel viel steeds meer in elkaar. Dat vond ik ook van het personage wat ik moest spelen. In het begin vond ik nog een heleboel onduidelijk rond het karakter Ron Jansen, maar na verloop van tijd kwam dat steeds meer op zijn plaats terecht. Als tijdens de repetities bleek dat er iets niet helemaal lekker liep zoals tekst of handelingen, werd dat meteen aangepast. De scenes werden zo steeds vloeiender en duidelijker. Maar er waren voor mij best nog een paar drempels waar ik overheen ging. Maar kortom, het was een top ervaring."
Dave van Dansik
Acteur, technicus en editor registraties theatervoorstellingen

"Deze avond zorgde ervoor dat ik van toneel ben gaan houden."

"Drie jaar geleden werd ik rond een uur of 5 uit mijn bed gebeld (ik was erg moe) door Jan van Zelst met de vraag of ik een rol over wilde nemen. Het was de voorstellingsweek van Brothers in Arts en ik hielp mee als lid van de backstagecrew. In deze week had ik al verteld dat ik heel graag wilde meedoen omdat ik razend enthousiast was geworden. Ik zei tegen Jan dat ik de rol wel zou willen overnemen zodat ik kon laten zien wat kon. Twee uur later stond ik volledig met nepwimpers, lippenstift, gouden panty en een pruik met tooi te shinen (letterlijk) op het toneel als Tessa de travestiet. Deze avond zorgde ervoor dat ik van toneel ben gaan houden en daar ben ik tot op de dag van vandaag nog steeds dankbaar voor. In de twee producties die volgde mocht ik de twee geweldige rollen van Hugh de womanizer en Harry de zwemkampioen spelen. Theater Bonhoeffer is geweldig. Iedereen werkt hard, iedereen gaat ervoor, iedereen is gezellig en uiteindelijk houd je er een geweldige ervaring en geweldige vrienden aan over. Ik vind het dan ook vreselijk dat ik niet meer mee kan doen, omdat ik van school ga…"
Martijn de Visser
Acteur en backstagecrew-lid

"Theater maken doe je niet voor niets samen!"

"Ik heb 3 jaar lang (Circus BonZ, Rock the Boat en Follow Me) meegewerkt aan de Theaterproducties op het Bonhoeffer College. Mijn eerste jaar als regie-assistent bij Circus BonZ. Ik hielp toen vooral regisseur Ellen Philips bij het regisseren van het stuk. Daarnaast heb ik ook opgetreden als vuurspuwer tijdens de voorstellingen. Het tweede jaar (Rock the Boat) ben ik productiemanager geworden. Best spannend! Want dit was een nieuwe functie binnen de productie die eerst door verschillende mensen werd gedaan. Ik ging mij dus wat meer bezig houden met de management kant van de producties dan echt met het verhaal zelf. Iets wat mij heel erg goed beviel. Ook tijdens Follow Me ben ik werkzaam geweest als productiemanager. De werkzaamheden waren super divers. De ene dag ben je bezig met het ontwerpen van posters, de andere dag zit je met de decor- en lichtontwerpers aan tafel. En de volgende keer zit je bij de lokale radio om de productie te promoten! Daarnaast werd er tijdens Rock the Boat ook een nieuwe website, naam en slogan bedacht. Ook dit was super interessant om te mogen ontwikkelen. Mijn bijzonderste momenten bij Theater Bonhoeffer? Het moment dat iedereen zijn applaus in ontvangst genomen heeft op de première. En je backstage staat en denkt: WAUW! Hier hebben we een jaar kei hard voor gewerkt en we hebben het gewoon (weer) geflikt! Een ander mooi moment? En als je met de hele cast en crew zit te eten vlak voor de voorstelling, al die mensen uit verschillende jaarlagen en afdelingen. Die zonder theater elkaar misschien nooit gekend zouden hebben. Want theater is super leuk om te maken. Maar mensen elkaar laten leren kennen via theater op school is nog veel leuker! Theater maken doe je niet voor niets samen!"
Kees Groot
Oud-productieleider en regie-assistent

"Dit was het teken dat ik mezelf had overwonnen."

"Ik heb meegedaan aan de voorstellingen Rock The Boat (2013) en Hearts and Diamonds (2018). Bij Rock The Boat deed ik videoregistratie in het vroegere feloranje crewshirt en toen al met het streven om ooit mee te acteren. Bij Hearts and Diamonds was ik scriptschrijver, draaide ik de trailer en acteerde ik mee in het stuk. 4 jaar lang heb ik geen auditie durven doen, tot ik Wir Sind Berliner (2017) zag. Acteur en oud-klasgenoot Micha Swen raadde me aan dat ik juist nu nog een keer moest kijken. Hierna besefte ik het: ‘t was nu of nooit. Een maand te vroeg meldde ik me aan voor het scriptschrijven van de nieuwe productie. Scenarioleidster Marijke Lute gaf me na inzending van een dialoog en monoloog onverwacht de kans om mee te mogen schrijven! Bij het schrijven leerde ik hoe en waarom een personage is zoals ‘ie is. Dit hielp mij later enorm bij het acteren! Op 29 mei 2017 zouden de audities voor het acteren openen. De avond van tevoren bleken ze echter al open te staan. Meteen ingeschreven en dat bleek ook hier niet onopgemerkt. Met veel hulp van Hanke Pijlman leerde ik het acteervak pas echt kennen. Na de auditie was ik ervan overtuigd dat ik het niet gehaald had, maar toen de cast online bekend werd gemaakt, stond daar plots mijn naam. Ik zal niet liegen dat ik een opgelucht traantje weg moest pinken. Één keer auditie! Het is dus mogelijk! In het begin van het nieuwe jaar stond ik de eerste tien repetitieweken stijf van de prestatiedruk. Bij de laatste voorstelling echter — acteerde, rende, viel ik zo’n 10 keer op het podium (oeps) en had ik enorm veel plezier. Maar het meest bijzonder was het stiekeme plan van de laatste voorstellingsavond! Het plan was regisseuse Ellen Philips en creatief producent Kris Aardenburg te verrassen met een geheime stunt. Iets wat zij bij de repetities zeker zouden hebben afgekeurd. Tijdens een choreo van danseressen in een foute nachtclub, kwam ik samen met Hanke Pijlman en Timothy Ithurbure onverwachts op zonder shirt (en schaamte) en dansten we een deel van de choreo op het einde van het nummer. De choreo eindigde met een toffe backflip van Timothy. Ellen en Kris bleken tijdens de act stuk te gaan van het lachen boven in de techniektoren. Perfect was de dans zeker niet, maar trots ben ik zeker wel! Dit was het teken dat ik mezelf had overwonnen. Na 7 geweldige jaren Bonhoeffer ga ik de Engelse bachelor Psychology studeren aan de UvA. Hiernaast vervolg ik mijn passie in het draaien van fictie films, documentaires en met liefde de komende trailer van Theater Bonhoeffer! Uiteindelijk hoop ik de opleiding Cinematografie (camera en licht) te mogen volgen aan de Nederlandse Filmacademie. Maar als dat niet wil lukken, dan zal dat mij niet zo snel afremmen. Dan creëer ik een eigen weg. Want zoals de groep van Theater Bonhoeffer mij geleerd heeft: Pak de kansen die je krijgt en geef nooit op!"
Jurian Webbe
Acteur & filmmaker

"Tijdens het proces werden we een enorm hechte groep."

"Bij Rock the Boat speelde ik een tienermeisje uit de jaren 60, dat was heel leuk om te spelen. De band speelde super goed en zo kon ik mij dus heel goed inleven. Na Rock the Boat mocht ik ook meespelen met Follow Me. Tijdens het proces bij allebei de voorstellingen werden we een enorm hechte groep. Als de première, waar je het hele jaar naartoe werkt, voorbij is en goed is gegaan. Dat is zo’n goed gevoel wat je dan hebt met de hele groep!"
Imme Scheffer
Actrice

"Theater Bonhoeffer heeft me veel speelplezier gegeven, vooral omdat je veel nieuwe mensen ontmoet die even gepassioneerd zijn als jijzelf."

"Ik heb meegedaan aan de voorstellingen Follow Me, Brothers in Arts, A Coded Mind, Wir Sind Berliner en Hearts & Diamonds. In de eerste vier shows speelde ik alleen tenor saxofoon in de band en in mijn laatste jaar speelde ik daarnaast ook een paar nummers op mijn sopraan sax. Komend jaar ga ik studeren aan het Amsterdam University College. Ik ga daar vooral veel vakken volgen in de richtingen antropologie, politicologie, rechten, literatuur en filosofie. Het lijkt me heel gaaf om later boeken en artikelen te schrijven, bijvoorbeeld als onderzoeksjournalist. De brug vormen tussen politiek en onderzoek lijkt me erg interessant. Natuurlijk ga ik ook veel muziek blijven spelen. Ik ben van plan om lid te worden van een Jazz groep of een big band in Amsterdam. Naast saxofoon ga ik me ook verder bezig houden met mijn viool en ukelele! Ik heb ontzettend veel aan Theater Bonhoeffer gehad. Aan het einde van de brugklas merkte ik dat ik wat meer uitdaging wilde op school. Ik ben toen auditie gaan doen voor de schoolband, terwijl ik eigenlijk nog geen flauw idee had van wat een enorm evenement de theaterproductie elk jaar weer is. Na dat eerste jaar Follow Me was ik om en heb ik elk jaar weer auditie gedaan. Theater Bonhoeffer heeft me veel speelplezier gegeven, vooral omdat je veel nieuwe mensen ontmoet die even gepassioneerd zijn als jijzelf. Leeftijd of klas maakt niet uit. Als tweedeklasser vond ik het geweldig dat ineens "die grote bovenbouwers" met mij praatten, maar nu voel ik me helemaal niet groter of belangrijker dan de geweldige jongere bandleden die dit jaar meededen. Via de band heb ik er onvervangbare vriendschappen bijgekregen en daar ben ik Theater Bonhoeffer eeuwig dankbaar voor!"
Hannah van Weers
Muzikante

"De voorstellingen zijn dan wel het hoogtepunt van het jaar, maar het hele proces en de groep maakt dat theater het hele jaar leuk is."

"Brothers in arts was mijn eerste jaar als acteur bij de schoolproductie. Ik heb de 5 theaterproducties daarvoor gezien en ieder jaar twijfelde ik of ik mezelf op zou geven, om dit vervolgens nooit te doen. Maar toen de audities van Brothers in Arts kwamen, dacht ik daar anders over. ‘Follow Me’ was zo ontzettend gaaf en ik dacht, als ik het nu niet doe, kan het nooit meer en kreeg ik er zeker spijt van. Ik kan zeggen dat ik heel blij ben deel uit te maken van de productie Brothers in Arts en dat ik het jammer vind dat het maar voor een jaartje was. De repetities van Brothers in Arts waren onwijs leuk en gezellig. Iedere acteur kreeg de kans om zijn rol uit te werken en daarbij helpen we elkaar. Iedereen was betrokken bij het proces en zit vol met ideeën. De voorstellingen zijn dan wel het hoogtepunt van het jaar, maar het hele proces en de groep maakt dat theater het hele jaar leuk is."
Nina Schelvis
Actrice

"In de zomer kan ik lekker mijn creativiteit kwijt in de aan mij toegewezen scènes."

"Dit jaar heb ik voor het 3e jaar meegeschreven aan het script en zo dus mijn steentje kunnen bijdragen aan de schoolproductie. Ik krijg al in een vroeg stadium het idee te horen en het is heel leuk om te zien hoe deze verhaallijn steeds meer vorm krijgt. Ideeën worden bedacht en bijgeschaafd, personages krijgen karakters, muziek mag aangedragen worden. In de zomer kan ik lekker mijn creativiteit kwijt in de aan mij toegewezen scènes en het aller gaafste is dan ook om jouw eigen scènes gespeeld te zien worden. Pakt die grap goed uit, snapt het publiek de bedoeling, hoe hebben de acteurs het geïnterpreteerd? Ik kan nu al niet wachten om mijn scènes en de scènes van mijn medescriptschrijvers gespeeld te zien worden in de voorstellingen in april!"
Ruby de Nijs
Schrijfster

"Het was voor mij een geweldige ervaring om 4 avonden lang in de huid te kruipen van een energy zuipend en achterbaks vuilniszakjochie."

"Mijn tofste moment in Follow Me was de scène waarin ik mocht opstaan en keihard ‘Ein Führer’ roepen. Dit klinkt misschien alsof er een diepgewortelde fascist schuilt in mij, maar zo bedoel ik het niet. Die uitroep kon ik namelijk zo krachtig brengen, zo overdreven aanzetten, ik kon de woorden als het ware de zaal in spugen. Tenminste, dat was mijn doel. Over spugen gesproken: in de feestscène mocht ik me ook heerlijk uitleven. Het was voor mij een geweldige ervaring om 4 avonden lang in de huid te kruipen van een energy zuipend, achterbaks, viezig, crimineel en bovenal op straat spugend vuilniszakjochie."
Jonas van Kappel
Acteur

"Tijdens de laatste repetitie werd het duidelijk waar je het hele jaar lang voor gerepeteerd hebt."

"Het allerleukste van Follow Me vond ik toch echt de allerlaatste repetitie en natuurlijk de voorstellingen! Tijdens de laatste repetitie werd het duidelijk waar je het hele jaar lang voor gerepeteerd hebt. Het decor begon meer vorm te krijgen, de spanning begon bij iedereen op te lopen, je kreeg als voor de eerste keer te zien hoe het hele stuk zou worden. De band kwam samen met de acteurs en er werd voor het eerst samen gerepeteerd. En dan natuurlijk de voorstellingen; de voorstellingen zijn zo leuk en het is zo leuk om hier een bijdrage aan geleverd te hebben!"
Xena Pelzer
Actrice, muzikante

"Ik was een onzeker klein jongetje."

"Ik was 11 jaar oud toen ik mijn entree maakte bij Theater Bonhoeffer. Ik was kleiner dan mijn klasgenoten, droeg een bril en had een bloempotkapsel. Ik was een onzeker klein jongetje. Tegenwoordig grappen mijn klasgenoten op sarcastische toon: ‘Ja, jij bent echt super onzeker!’ terwijl ze maar al te goed weten dat ik nu juist vol zelfvertrouwen ben. Gedurende mijn jaren op het Bonhoeffer, van de brugklas tot en met 5-havo maakte ik deel uit van Theater Bonhoeffer. In die vijf jaar tijd heb ik een enorme persoonlijke groei doorgemaakt. Ik ontdekte mijn passie voor expressie en kunst, ik maakte vrienden, mijn zelfvertrouwen groeide enorm bovenal begon ik naar school (het Bonhoeffer) gaan leuk te vinden! Nu studeer ik zelf Creative Business en in mijn vrije tijd houd ik me bezig met film-acteren, muziek, sociale media en video-maken. Dit zijn allemaal hobby’s die ik hoogstwaarschijnlijk niet had ontwikkeld als ik mij niet als 11-jarig jongetje had aangemeld voor theatersport in de brugklas. Een onvergetelijke ervaring was mijn rol als Olivier in Be Right Back, een ervaring die ik nooit ga/wil vergeten. De herinneringen en ervaringen die ik heb opgedaan bij Theater Bonhoeffer zullen altijd bij mij blijven en mij inspireren. Het liefst had ik nog een paar jaartjes door willen spelen bij Theater Bonhoeffer maar, helaas moet ik mijn stokje doorgeven aan de nieuwe generatie! "
David Snelder
Acteur