In artistiek team van 2009 tot 2019
Rol in theater Bonhoeffer: scenario-coördinator, scripschrijven en actrice
Meegedaan aan de volgende producties:
The Commitments (2009) – Moeder Rabbitte
Phileine Zegt Alles (2010) – Moeder van Phileine
Moordmeiden (2011) – Pamela van Bronkhorst, scriptschrijver
Circus Bonz (2012) – Bonnie, scriptschrijver
Rock The Boat (2013) – Jenny Vos, scriptschrijver
Follow Me (2014) – Leonie Graas, scriptschrijver
Brothers in Arts (2015) – Helga Singer, scriptschrijver
A Coded Mind (2016) – Robin Knock, scriptschrijver
Wir Sind Berliner (2017) – Marianne von Klausnitz, scriptschrijver
Hearts & Diamonds (2018) – Ellen van Goor, scriptschrijver
# Alex (2019) – scriptschrijver
Marijke Lute heeft vóór de 19 jaar die zij op het Bonhoeffercollege werkte in diverse andere sectoren gewerkt, waaronder de reisbranche. Als leerling haalde ze in 1978 op het Bonhoeffer, als zo ongeveer de eerste lichting BC, haar atheneum A diploma en in 2001 haalde ze haar bevoegdheid docent Nederlands. Dit alles maakte haar tot een instituut op zichzelf – de ware Bonhoeffermoeder.
Marijke Lute was jaren één van de bekendste gezichten op school. Als docent Nederlands gaf ze de B-gang een beetje kleur. Ze was sinds 1999 docent Nederlands in de onderbouw van het Bonhoeffercollege, waar ze ooit zelf leerling was en stond symbool voor de verbondenheid met de school. Maar dat was niet het enige. Naast een bevlogen docent was zij een heel goede mentor, zeer actief op pr gebied, als webmaster, ze leidde de schoolkrantredactie, organiseerde de Valentijn rozenactie, ging heel vaak mee op de buitenlandreizen, zong bij gelegenheid collega’s toe en last but not least: met Ellen en Klaas vormde ze tien jaar de ogenschijnlijk onverwoestbare theatertrojka. Ze heeft waanzinnig veel voor Theater Bonhoeffer betekend als scenario-coördinator en schrijfster en was ook altijd met een rol op toneel te zien. Maar ze was bovenal de inspiratievolle co-muse van het creatieve team dat het theater heeft gemaakt tot wat het nu is.
Of ze een klein rolletje wilde in ‘The Commitments’ had Ellen Philips haar gevraagd. Marijke stapte erin en zonder het door te hebben rolde ze zo in de productie. Na eerst twee jaar met kleine rolletjes begon ze mee te doen aan het schrijven van de scripts. Op deze manier voegde ze zich bij Ellen Philips en Klaas Sabel en ontstond de ‘Grote Drie’ van de theaterproductie. Sindsdien deed ze mee aan elke productie en had ze een groot aandeel in het schrijven van de scripts en het selecteren van de mensen die daarbij helpen. Op de vraag of ze een favoriete jaar heeft, durft ze niet te kiezen: “Dat gaat ten koste van de andere jaren, die ook goed waren”. Na aandringen komt toch de aap uit de mouw. Het gaafste vond ze de circustent op de parkeerplaats achter de school. Het was een heel gedoe, het paste niet, de haringen gingen de grond niet in. Maar ondanks de problemen werd het, voor Marijke, het leukste jaar.
Als docent, kende ze de leerlingen natuurlijk alleen in de klas, maar bij theater zag ze hoe de leerlingen anders ook konden zijn. In een interview vertelt ze: “De creativiteit spat ervan af. Prachtig om te zien. De saamhorigheid is iets unieks wat wij hier hebben. Iedereen doet mee en kan meedoen, ongeacht zijn of haar meningen. Vooroordelen zijn hier niet. Dat vind ik misschien wel het mooiste. Veel oud-leerlingen komen regelmatig op donderdagmiddag een kijkje nemen tijdens de repetities. Uit nostalgie, uit heimwee of gewoon voor een praatje met de leraren die elk jaar weer meedoen.”
Marijke was zeer geliefd onder de leerlingen, ze bracht volgens de leerlingen “leven in de brouwerij”. Dat verklaart ook waarom ze zo’n belangrijke rol speelde bij de producties. Soms ten koste van andere dingen, zoals ze zelf tijdens een interview zegt: “Lesvoorbereidingen komen weleens in het geding en af en toe zit ik tot ’s avonds laat na te kijken en dan denk ik weleens dat ik beter niet had kunnen helpen. Maar dan zie ik weer wat het resultaat is en maakt het niet meer uit. Het knapste vindt ik hoe Ellen met de productie kan omgaan. Ze rent van hot naar her, regelt van alles en moet ook nog lesgeven. Petje af. En hoe ze bij de laatste repetitie alles in elkaar weet te vlechten, dat vergt kwaliteit.”
Marijke besluit in 2019 om te stoppen als docent Nederlands op het Bonhoeffercollege. Dit tot groot verdriet van Ellen en Klaas, en alle anderen van Theater Bonhoeffer. Haar inzet en gevoel voor humor, haar openheid en interesse in de ander, haar creativiteit en warmte gaan we allemaal erg missen. Ze heeft nooit gezegd dat ze niet meer van het BC hield maar gaat op zoek naar nieuwe uitdagingen…. we hopen allemaal van harte dat ze vindt wat ze zoekt, en weten ook zeker dat zij met haar kloppende kwaliteiten elke deur geopend zal krijgen. Wij zijn haar eeuwig dankbaar voor alles wat ze niet alleen voor de school, maar vooral ook voor Theater Bonhoeffer heeft betekent. Voor altijd in ons hart!
Hieronder de Nederlandstalige medley die wij haar hebben toegezongen:
Klik op de foto om deze te vergroten
“Leerlingen op het trapje voor het podium, tot in hun tenen gespannen want ze mogen weer op. Het hartstochtelijk dirigeren van Klaas is te zien door de kieren van de schermen en ook de ritmische bewegingen van de schuiftrompet en de drummer. Bulderend gelach van collega’s in de zaal waarboven Jaap-Jan tracht uit te komen met zijn eerbiedige zang. De zangeressen schieten door de smalle gang om zich gehaast te verkleden. Applaus voor hun schitterende solo’s!! De muziek wordt steeds beter. Naarstig zoeken naar een panty zonder ladder. Uiterste concentratie bij de meisjes en jongens van de rekwisieten en het geluid. Marijke maakt een extra knoopje los van haar duffe jurk en Piet zet zijn zonnebril weer eens op voor een afrekening met de manager. Terwijl Arjen voortdurend de rijtjes prevelt van onvergetelijke soulsterren, oefent Rick in het boos kijken. Boven de schermen uit springen en swingen Ellen en Lidy achter in de zaal. Geschater van het publiek om de uitgekookte versierpogingen en stichtelijke woorden van Arjen .
En dan met zijn allen op het podium om de klapsalvo’s in ontvangst te nemen. Einde van drie fantastische avonden! Ellen’s maandenlange boetseren van de acteurs, het even lange kneden van de muzikanten door Klaas en het bijvijlen van Lidy, hebben een zeer vermakelijke avond opgeleverd voor collega’s, familie, vrienden en bekenden.
De acteurs en muzikanten hebben het allerbeste van zichzelf laten zien en horen.
Een mooie manier om je als school te presenteren aan de buitenwereld. Erg belangrijk natuurlijk, maar het saamhorigheidsgevoel is echt lekker, broeders en zusters! Dat maakt het natetteren van de muziek en het eindeloos herhalen van teksten midden in de nacht meer dan waard.”
– Marijke Lute